Vanwege drukte en mogelijke overlast is het beter dat er nooit weer een Elfstedentocht komt | stelling van de week
In een Siberisch landschap zochten deelnemers op 18 januari 1963 schaatsend en lopend hun weg richting Leeuwarden. Archieffoto
De Elfstedentocht van 18 januari 1963 stond onlangs weer volop in de aandacht. De heroïsche tocht van winnaar Reinier Paping, de sportiviteit van Jan Uitham die bij Aldtsjerk het niet over zijn hart kon verkrijgen dat de gevallen Jeen van den Berg opgaf en terugkeerde en de sneeuwblinde Feanster naar de finish leidde.
Slechts 58 van de 568 wedstrijdrijders kregen een kruisje, en van de 9294 gestarte toerrijders bereikten 69 mannen de eindstreep. Met name in de Hel van het Noorden richting Dokkum en dan terug via Bartlehiem naar Aldtsjerk en de Grote Wielen spookte het. De laatste deelnemers zochten onder haast Siberische omstandigheden hun weg en wisten soms niet eens meer waar ze waren.
In 1985 heerste er bij de start op de Zwette een gouden sfeertje waarbij eigenlijk iedereen voelde dat het ijs te kwetsbaar was voor veel mensen en men op de walkant bleef. Het werd een schaatsfeest. In 1986 en 1997 waren er meer maatregelen nodig en was het in bepaalde steden zo druk dat er geen doorkomen aan was.
Hoe druk zou het nu worden bij een Elfstedentocht? Kan onze provincie een zestiende tocht aan of het beter om alle risico’s te vermijden? Dat brengt ons bij de stelling van deze week: De Elfstedentocht moet nooit meer worden georganiseerd vanwege drukte en mogelijke overlast.
