Voor SC Heerenveen is countervoetbal geen vies woord

Opportunisme is een van de meest fascinerende facetten van het voetbal, dat nu eenmaal wordt geleid door dagkoersen. Johnny Jansen kan erover meepraten.

Je zou het in alle euforie haast vergeten, maar slechts twee weken geleden was de trainer van Heerenveen de eerste die erkende dat zijn ploeg nog lang niet klaar was voor het nieuwe seizoen. Zorgen voerden de boventoon in het Abe Lenstra-stadion, al constateerde Jansen dat zijn ploeg tijdens de voorbereiding wel stappen in de goede richting zette. 

Kwaliteitsimpuls

Twee wedstrijden verder valt, zoals Jansen na de wedstrijd tegen Fortuna zei, de puzzel opeens in elkaar. Cruciaal is de inbreng van de drie nieuwelingen Oliver Batista Meier, Pawel Bochniewicz en Jan Paul van Hecke. Spelers die voor een enorme kwaliteitsimpuls zorgen en, ook niet onbelangrijk, zich ogenschijnlijk gemakkelijk hebben aangepast.

Nee, zei Jansen, ook hij zag deze pikstart van zijn ploeg niet aankomen. ,,Ik wist wel wat voor spelers we wilden halen en dat deze jongens kwaliteiten hadden”, aldus de trainer van Heerenveen.

,,Maar het is natuurlijk fantastisch dat het zo snel tot deze resultaten leidt. Oliver, Jan Paul en Pawel brengen deze groep naar een hoger niveau én hebben bovendien een geweldige mentaliteit. Omgekeerd worden zij meegezogen in onze speelwijze. De jongens die er al waren, wisten namelijk precies wat van ze werd verwacht.”

Vlijmscherp countervoetbal

Een tweede, niet te onderschatten factor: een realistische speelwijze, gestoeld op een degelijke organisatie en vlijmscherp countervoetbal. Onmiskenbaar herken je daarin de hand van de trainer, structureel hamerend op onderlinge afstanden tussen zijn spelers én het benutten van de individuele kwaliteiten.

Dat plan pakte tegen Fortuna in de eerste helft perfect uit. De thuisploeg blafte, Heerenveen beet. Magistraal waren bij vlagen de ballen van Joey Veerman, de grote regisseur op het middenveld van Heerenveen. Uiterst nuttig voetbalde ook spits Henk Veerman, ballen vasthoudend voor met name Batista Meier en het spel verleggend naar de vleugelaanvallers Arjen van der Heide en Mitchell van Bergen.

Zo sneed Heerenveen voor rust keer op keer door de defensie van Fortuna, waarbij moet gezegd dat senioren op zondagochtend vermoedelijk sneller omschakelen dan de Limburgers.

Jansen zat er logischerwijs niet mee. ,,Nee, ik vind countervoetbal geen vies woord”, zei hij lachend. ,,Wij kunnen dat gewoon heel erg goed. Maar je zag in de eerste helft ook dat wij bij vlagen goed kunnen voetballen. Dus ja, wat voor ploeg ben je dan? Zeker is wel dat we met de counter een enorm wapen in onze ploeg hebben.”

Heerenveen zakt ver terug

Het was dan ook opmerkelijk dat Heerenveen dat wapen na rust zorgvuldig verborgen hield. Nagenoeg geen moment meldde de ploeg van Jansen zich meer op de helft van Fortuna, zich puur beperkend tot het wegkoppen en -schieten van ballen in het eigen strafschopgebied.

,,We waren te passief en zakten veel te ver terug”, zag Jansen. ,,We verdedigden nog steeds goed hoor, Fortuna heeft vrijwel geen kans gehad, maar je moet ook druk zetten op de bal. Het mooie vind ik dat spelers dat zelf ook erkenden. Ze bouwden een feestje in de kleedkamer, maar zeiden meteen: die tweede helft, dat moet echt anders.”

,,Het was vrouwen en kinderen eerst”, vulde Henk Veerman aan. ,,Maar goed, laten we vooral realistisch blijven. Je zit vier uren in de bus, staat bij rust met 0-3 voor en wint uiteindelijk met 1-3 bij Fortuna. Daar had vooraf iedereen voor getekend, denk ik.”

Met een knipoog refereerde Jansen aan het vorige seizoen, toen Heerenveen van Willem II (thuis) en Fortuna (uit) verloor. ,,Als je het zo bekijkt, hebben we nu al zes punten meer.”