Een gevoelige rentree in het eerste van Gorredijk

Toen Frits Borduin in juni van dit jaar – hij had al vier jaar geen bal aangeraakt – op gesprek kwam voor de functie van assistent-trainer van het eerste elftal van Gorredijk, begon het ineens weer te kriebelen. ,,Ik tocht, assistint is prima, mar dan wol ik ek wer spylje.’’

,,We kunnen altijd even zien hoe het gaat’’, antwoordde Gorredijk-trainer Tonnie Kerstma tijdens het sollicitatiegesprek. Zo gezegd, zo gedaan. Borduin sloot in augustus aan bij de trainingsgroep van het eerste elftal, en beleefde zijn rentree als invaller in de eerste wedstrijd van het seizoen: thuis tegen Read Swart.

Het tweede competitieduel, uit bij Oosterlittens (7-1 verlies), sloeg hij over – maar tegen Dronrijp stond hij in de basis. Als laatste man, welteverstaan. ,,Ik fuotballe meastal op de nûmer 10-posysje. Mar dat kin ik net mear berinne.’’

In de spits

Borduin buffelde voor rust dat het een lieve lust was, maar moest dat al snel met een pijnlijke hamstring bekopen. ,,Nei fjouwer kear sprinte skeat it my der yn. Fjouwer jier net spile en net folle traind, no.’’ Halverwege het eerste bedrijf verscheen Borduin ineens in de spits. ,,Sprinte slagge net mear. Dan de boel foaryn mar goed del sette, tocht ik.’’

Ondertussen vroeg Borduin om een wissel. Die wissel bleef echter uit. ,,Blykber rûn it dochs goed sa.’’ Na rust keerde hij nog terug, en liet meteen zijn ervaring gelden. Borduin kreeg in het strafschopgebied een duwtje in de rug, waarna hij zich opzichtig liet vallen.

Borduin: ,,It wie in bytsje teätraal. Mar ja, wa is no sa stom om my dêr te triuwen, as de bal al fuort is?’’ Sil Bruinsma benutte de penalty voor Gorredijk: 1-1. Daarna was de koek vrij snel op bij Borduin en consorten. Al had Bruinsma kort na de strafschop de 2-1 op de schoen. Hij miste echter voor open doel.

Dronrijp, dat zondag de betere ploeg was, stelde laat in de wedstrijd orde op zaken. Via Noa van Gils en Bauke Idsardi (zijn tweede van die middag) bepaalden de gasten de eindstand op 1-3. Borduin had zich toen allang laten wisselen. ,,It gie net mear.’’

Jonge jongens

Zijn blessure viel mee. Belangrijker was dat de knieën het hadden gehouden. Want dat was de reden dat Borduin vier jaar geleden stopte met voetballen. ,,Romte op de knibbels. Dêr koe ik net mear mei fuotbalje.’’ Nu wel weer? ,, Gjin lêst mear. Dan ha dy fjouwer jier rêst dochs earne goed foar west’’, zei Borduin glimlachend.

Voorlopig gaat hij nog wel even door. ,,Wy hawwe allinnich mar jonge jonges. Dy kinne myn ûnderfining goed brûke.’’ Zondagmiddag was hij in het veld voortdurend aan het woord. ,,Uteinlik sille se der wol better troch fuotbalje’’, beweerde Borduin.

Nu nog punten pakken, want Gorredijk is na drie duels nog altijd puntloos. ,,Dêrneist hoopje ik dat wy gau wer foar publyk fuotbalje meie. Want sa is der neat oan’’, vond Borduin.