Verplichte anticonceptie

Is het niet beter om vrouwen (tijdelijk) het recht op zwangerschap te ontnemen als zonneklaar is dat ze door verslaving, een verstandelijke handicap of een psychiatrische ziekte niet in staat zijn voor een kind te zorgen?

Hoe precair en omstreden ook, oud-kinderrechter Cees de Groot heeft het aangedurfd dit vraagstuk opnieuw te agenderen bij de Tweede Kamer. Een eerdere poging enkele jaren geleden strandde tijdens de kabinetsformatie. Een passage in het regeerakkoord was voor de christelijke partijen een reuzenstap te ver. 

De aversie is begrijpelijk; de argumenten tégen gedwongen anticonceptie snijden hout. Het is een grondrecht om je vrij te mogen voortplanten. Gedwongen anticonceptie is een aantasting van de lichamelijke integriteit. Wie kan met zekerheid bepalen of een moeder een gevaar voor haar kind zal blijken? 

Toch mag dat geen reden zijn om het denken op voorhand te stoppen. Belangen en rechten van de (ongeboren) kinderen moeten ook gewogen worden. Ze mogen zwaarder wegen dan die van de ouders. Het zijn immers hun levens die geruïneerd worden. 

'Het gaat hierbij niet om een risico maar een gegeven'

Het gaat hierbij niet om een risico maar een gegeven, weet de oud-kinderrechter. Het patroon is: geboorte, hulpverlening, nog meer hulpverlening, ontsporing. En dan uithuisplaatsing. Of herhaling van het patroon, soms generaties lang.

Wie mishandeling (bijvoorbeeld verslaafd geboren worden) of verwaarlozing vergoelijkt met een beroep op de Grondwet, heeft de Grondwet niet begrepen, stelt de Beraadgroep Verplichte Anticonceptie waar De Groot deel van uitmaakt. Zo is het, de Grondwet is geen vrijbrief voor geweld tegen je kind. 

De petitie komt op een strategisch moment, ruim voor de verkiezingen van een nieuwe Tweede Kamer. Er is tijd genoeg om het vraagstuk te beschouwen. Lastig voor de politieke partijen is wel dat de problemen zich deels aan het zicht onttrekken. Privacywetgeving zit onderzoekers in de weg; en zittingen van de kinderrechter vinden achter gesloten deuren plaats. 

Het verdient natuurlijk de voorkeur dat vrouwen die niet in staat zijn tot opvoeden vrijwillig afzien van nageslacht. Volgens De Groot gebeurt dat ook. Van de vrouwen die een prikpil of een anticonceptie-implantaat krijgen aangeboden, zou ongeveer 70 procent deze accepteren. De rechten van het niet-verwekte kind van de resterende 30 procent zijn alleen te borgen met een wettelijke regeling.

Het commentaar is een dagelijkse rubriek waarin de Leeuwarder Courant reageert op actuele ontwikkelingen. Reageren? Gebruik de reactiemogelijkheid onder dit artikel of mail naar commentaar@lc.nl .