De weken dat hij weg is, kan ze niet onregelmatige diensten draaien. ,,Opvang voor de baby lukt dan bijna niet’’, vertelt ze. Haar aanvraag om alleen overdag en in de weekenden te werken als haar partner er niet is, kan niet verwezenlijkt worden. Dat is de uitkomst van de gesprekken met de afdeling personeel en organisatie.

Dit gegeven heeft stof doen opwaaien onder het personeel van de spoedeisende hulp. ,,Dat hier geen mouw aan te passen is’’, zegt een collega. Waarop een andere collega zegt: ,,Dan zijn er meer die ook wel regelmatig willen werken, dus ik snap het wel.”

Persoonlijk vind ik het jammer dat we waarschijnlijk afscheid gaan nemen van een collega met superveel ervaring. Hadden we dit als team eventueel samen kunnen oplossen?

Gooi het roer om

Momenteel dreigt er een enorm tekort aan zorgpersoneel en ontstaan er gaten in de roosters. Die gaten moeten dan weer opgevuld worden met uitzendkrachten en zzp’ers die vele malen duurder zijn dan vaste medewerkers. Zij komen ook nog eens met voorwaarden om bijvoorbeeld geen nachtdiensten te draaien en nemen niet deel aan werkgroepen. Dit voelt oneerlijk. Ik heb het gevoel dat we in een vicieuze cirkel zitten die bijna niet te doorbreken is.

Volgens mij moet het roer om en moeten we meer denken in mogelijkheden om zorgmedewerkers aan boord te houden. Ten eerste een statement maken: geen zzp’ers en uitzendkrachten meer inhuren. In plaats daarvan extra vast personeel aannemen, zodat we zelf de tekorten kunnen opvangen en er meer ruimte is voor ontwikkelingen.

Ten tweede moet de onregelmatigheidstoeslag omhoog (dit los van de nieuwe CAO) en moeten de werkomstandigheden tijdens nachtdiensten verbeteren. Bied de nachtdienstmedewerkers voeding aan en geef ruimte voor powernaps om beter de impopulaire nachtdiensten door te komen.

Ten derde: maak meer mogelijk met kinderopvang. Collega’s die afhankelijk zijn van kinderopvang, zitten vaak in de spagaat, de opvang is niet flexibel en ook nog ontzettend duur. Het loont bijna niet meer om te werken. Luister beter naar de wensen van zorgmedewerkers, dan is er best nog veel mogelijk. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar mijn collega, die zich jaren heeft ingezet voor het MCL, laten we zo lopen. ,,Ik wil geen strijd, maar ook geen voorkeursbehandeling. Na mijn bevallingsverlof kan ik mij altijd nog bij een uitzendbureau melden, of verlaat ik de zorg wel, er is werk zat’’, zei ze. Afgelopen week was haar laatste dag.

Annemarie Steinfort is spoedeisendehulpverpleegkundige in het Medisch Centrum Leeuwarden.