Nieuwe veemarkt Leeuwarden? Beter ten halve gekeerd

En hij gaf meteen zelf het antwoord: ,,Nee. De veemarkt is verleden tijd. Er zijn nog markten in Leeuwarden en Purmerend. Met kunst en vliegwerk leven ze een niet al te florissant bestaan. (…) Wat aangevoerd wordt, is een schijntje van de totale Nederlandse veehandel. Deze markten vervullen geen functie meer bij de prijsvorming. Daarvoor is het marktaandeel te klein.”

Lees ook | Bouw voor nieuwe veemarkt in Leeuwarden gaat los

Deze ‘Vergaderboer’ zei te spreken uit ervaring: ,,In het Oosten hebben we sinds jaren geen veemarkt meer. We missen die ook niet. Het vee gaat probleemloos weg. En we beuren niet minder voor het vee. Vaak zelfs meer dan de noteringen van de overgebleven veemarkten aangeven. Veehandelaren moeten inzien dat de veemarkt een gepasseerd station is.’’

Hoe kan het dan dat ruim tien jaar na dato, in 2020, de Stichting Veehandel Noord-Nederland de eerste paal slaat op het Leeuwarder bedrijventerrein aan de Siriusweg, nu de krappere oude locatie op het WTC-terrein plaats moet maken voor het nieuwe Cambuurstadion? Wordt hier een folklore levend gehouden door een vergrijsde subgroep in de agrosector?

'Vanwaar nog dit gesleep met dieren?'

‘Vergaderboer’ in 2009: ,,Veehandelaren die nog niet de AOW-leeftijd hebben bereikt, moeten beseffen dat in een moderne tijd geen oud middel als de veemarkt past. Het is een schakel te veel, die geld kost. Er zijn andere methoden om overtollig vee via de kortste weg daar te krijgen waar het uiteindelijk moet zijn (…) bij de mester, de slagerij of de nieuwe gebruiker.’’

Onlangs verkocht ik mijn oude auto via een bekende internetsite voor een nette prijs. De auto werd voor de deur opgehaald, terwijl het overeengekomen bedrag al op mijn bankrekening stond. Dit sluit naadloos aan bij wat ‘Vergaderboer’ tien jaar terug al voorstelde aan zijn eigen agrarisch sector: ,,Zou internet ook een middel zijn om het vee te verkopen? Een uitdaging voor jonge veehandelaren om een nieuw systeem op te zetten. En daarmee de veemarkt definitief tot het verleden te laten horen.’’

Vanwaar nog altijd dit gesleep met dieren? Het vee moet worden ingeladen in vrachtwagens, wordt vervoerd en weer uitgeladen om vervolgens een dag in een vreemde, drukke veehal te staan. Aan het eind van de dag wordt het vee ingeladen en nogmaals vervoerd. Wie zit hierop te wachten? Dit stressvolle, tijdrovende, milieuvervuilende proces kan worden geëlimineerd uit de keten. Beter voor de boeren die zich kosten besparen, en beter voor het milieu, en – vooral – beter voor de dieren.

Vincent van Heuven, Leeuwarden.