Moeten amateurvoetballers op trainingskamp naar de zon? En gaan chips bij katten een leven lang mee? Dit zijn de beste lezersbrieven van deze week | opinie

Wie ondermijnt hier nu de rechtsstaat?

In zijn Te Gast van 20 januari, ‘ Klimaatactivisten raken fundament rechtsstaat ’, stigmatiseert Rimmer Mulder in een paar ongenuanceerde en niet onderbouwde pennenstreken de activisten van Extinction Rebellion als potentieel ondermijnend voor democratie en rechtsstaat.

Met deze benadering schaart Mulder zich bij een grote groep journalisten en politici die slechts de vorm van de demonstraties beschouwen, maar de aanleiding van de demonstraties onbesproken laten.

In dat verband is het typerend dat het woord van het jaar 2022 ‘klimaatklever’ in de media meer aandacht krijgt dan de erbarmelijke resultaten van de Klimaattop in Egypte. Lekker makkelijk.

De echte aard van Extinction Rebellion wordt gelukkig beter in beeld gebracht in de 2Doc-serie Klimaatrebellen: tussen hoop en wanhoop , de IDFA-documentaire Rebellion en diverse YouTube-films. Daaruit komt ER naar voren als een wereldwijde groep van vooral jongeren, die zich tot in het diepst van hun ziel verschrikkelijke zorgen maken over de toekomst van de aarde – en dus hun toekomst.

Terwijl klimaatactivisten, onder wie die van ER, slechts het instrument van demonstratie tot hun beschikking hebben, worden in het wereldwijde lobbycircuit de belangen van de grootste veroorzakers van de klimaatverandering stevig verankerd in politiek beleid.

Wie is hier nou precies ondermijnend voor de democratie en de rechtsstaat? Sterker nog: wie ondermijnt hier eigenlijk de toekomst van de wereld?

Gert Baardman. Hemelum

Chip

In de LC van 20 januari staat een artikel over het chippen van katten. Er staat: ‘Zo’n chip blijft hun hele leven zitten.’ Nou, dat hoeft niet altijd zo te zijn. De chip van onze adoptiekat, gechipt in een dierenasiel, bleek na jaren onvindbaar. In het asiel is dat bekend: de chip kan gaan wandelen. Daarom lijkt het mij een goede zaak, dat een dierenarts bij de jaarlijkse vaccinatie controleert of de chip nog werkzaam en vindbaar is.

Jan Kokmeijer. Leeuwarden

Een nieuwe Hammarskjöld

Casper van den Broek schreef in deze krant een interessant artikel over een mogelijke herinvoering van de militaire dienstplicht ( LC 23 januari).

Herinvoering? Op zich geen slecht idee, als mensen die vanuit bepaalde principes geen wapen willen dragen tenminste ruimhartig de mogelijkheid krijgen om de dienstplicht maatschappelijk en sociaal in te vullen.

Hoe om te gaan met vredes- en veiligheidsproblemen in deze wereld? Dat is één van de moeilijkste vragen die we ons kunnen stellen. Dat geldt voor iedereen, maar zeker voor hen die met politieke en militaire verantwoordelijkheden zijn belast.

Vredestichter Dag Hammarskjöld zei ooit: ,,Als wij met z’n allen op deze wereld altijd en overal aan de veilige kant willen blijven, scheppen wij een wereld die uiterst onveilig wordt.’’ Hammarskjöld, zoon van de Zweedse premier tijdens de Eerste Wereldoorlog, secretaris-generaal van de Verenigde Naties in de jaren vijftig. De wereld vergeet zulke mensen. Wat hij deed voor de vrede in de wereld. Hoe hij voorkwam dat na de oorlog in Korea (1950-1953) de spanning tussen ‘Oost’ en ‘West’ zou escaleren.

Was Hammarskjöld er nog maar. Met uiterst zorgvuldig diplomatenwerk zou hij tot het onmogelijke in staat zijn: vrede in Oekraïne. Op z’n minst (door onderhandelingen) een wapenstilstand. Zodat het lijdende volk van Oekraïne op adem komt. De wereld van vandaag heeft een nieuwe Hammarskjöld nodig.

T. Venema. Koudum

Teambuilding

‘Trainingskamp in de zon is goed voor de teambuilding’, kopt deze krant ( LC 20 januari). Wat een flauwekul is dat. Met z’n vijftienen heen en weer in een vliegtuig voor de lol.

Teambuilding heeft niets met zonneschijn te maken. Ik wil laten weten dat ik stop met de aanschaf van lootjes, krentenbollen, bloembollen, snert en wat er al niet meer wordt aangeboden om de kas van een amateurclub te spekken in jaarlijks terugkerende acties. Een deel van de kosten voor zo’n reis wordt in ieder geval bij een amateurclub in Leeuwarden betaald uit de verenigingskas.

We praten over een overbodige belasting van het milieu en geld dat beter zinvol besteed had kunnen worden, bijvoorbeeld aan kinderen die opgroeien in gezinnen waar geen geld is om te sporten.

Peter Tjallinks. Leeuwarden

Duur voer

Winkelketen Welkoop weigert mee te doen aan extreme prijsverhogingen op diervoer ( LC 24 januari). Het is illustratief voor hoe het gaat sinds de oorlog in Oekraïne. Ook supermarkten doen mee aan het verhogen van de prijzen en maken steeds grotere winsten. Fabrikanten maken naar mijn idee misbruik van de situatie, door steeds maar weer met enorme prijsverhogingen te komen. Jammer. En daarom: oké Welkoop. Ik hoop dat andere bedrijven dit goede voorbeeld volgen.

Joop de Vos. Heerenveen

Creëer buffer voor groene stroom

Zonnepanelen op je dak produceren soms meer dan je verbruikt. Dan lever je terug aan het net, en dat wordt verrekend met de stroom die je – als de zon niet schijnt – van het net afneemt; de zogenaamde saldering. Minister Jetten wil deze salderingsregeling afschaffen. De pro-argumenten worden breed uitgemeten, de contra-argumenten hoor je amper.

Eerst: het aandeel groene stroom is in Nederland zo’n 25 procent. Om volledig fossielvrij te worden, is dus nog circa 75 procent te gaan. Daarvoor zijn nog veel zonnepanelen nodig. Echter, het afschaffen van de salderingsregeling maakt het minder aantrekkelijk om in zonnepanelen te investeren. Dus een rem op de weg naar 100 procent fossielvrij. Vreemd.

Ten tweede: stroom komt steeds meer van windmolens en zonnepanelen. We weten al heel lang dat het niet altijd waait en dat de zon niet altijd schijnt, dus dat er een grotere discrepantie zal ontstaan tussen het aanbod en vraag. Aanpassing aan het vraagpatroon door centrales op of af te schakelen, kan straks niet meer. Soms zal er teveel (stroom) zijn, en soms te weinig. Dat is nu al zo en dat wordt alleen nog maar erger. Dat probleem is helder.

Maar moeten we dan groei van onze productiecapaciteit van groene stroom gaan afremmen? Zou de echte oplossing niet zijn dat we groene energie moeten bufferen? En zou het echte probleem niet zijn dat we (politiek, energiemaatschappijen) hebben nagelaten om dit op tijd voor elkaar te krijgen?

Willen we de energietransitie echt vooruit brengen, dan moeten we zeker de salderingsregeling niet opheffen, en buffers voor groene energie creëren in ons nationale stroomnet. Bijvoorbeeld door waterstof?

Anne F. van der Meer. De Wilgen

Met afval naar ‘oost’

In 2011 ontstond de gemeente Súdwest-Fryslân. Het centraliseren begon. Zo verhuisde de vuilstort van Makkum naar Bolsward. Een goed plan. Nu, anno 2023, ligt er een goed plan klaar om de buitendienst te centraliseren in Bolsward. Kostenplaatje: 32 miljoen euro.

Echter, daarvoor is de ruimte van de huidige milieustraat nodig ( LC 23 december). Gelukkig kan de milieustraat van Sneek zo worden ingericht dat het tijdelijk de taak van Bolsward erbij kan nemen. Dat zou tot 2025 nodig zijn. Daarna komt er in Bolsward ‘mogelijk’ een nieuwe milieustraat, ergens op het industrieterrein Marne te Bolsward.

De kosten van de aanpassingen in Sneek zullen mede worden gedekt door een verhoging van de afvalstoffenheffing van een paar euro per huishouden per jaar. En helaas zal de nieuwe situatie voor een aantal inwoners een langere rij-afstand betekenen. Vooral voor mensen uit het forse gebied westelijk van Bolsward, bijvoorbeeld Kimswerd, Makkum, Witmarsum en Wommels.

Het plan van de gemeente zou helemaal goed zijn als er meteen besluitvorming komt over de plaats van de nieuwe milieustraat in Bolsward. En dat dit meteen wordt meegenomen in de uitvoering. Het zou mooi zijn als er dan in 2025 in Bolsward, behalve een nieuw dienstencentrum, ook een nieuwe milieustraat geopend wordt. Centraliseren toch?

Het zal toch niet zo zijn dat het westen van de gemeente met afval blijvend over moet steken naar het oosten?

Menne B. Nieuwhuis. Makkum