Ik weigere mit te gaon in de gekte. Wat een vreselik gekutkam | column Johan Veenstra

D’r zullen grif gien officiële herdrokken van mien boeken meer kommen. Ik gooie de bongel d’r in, hebbe d’r gien nocht meer an, want ik zal dan overal uutleg bi’j geven moeten. Aanders raeken d’r onverdreegzeme en gevulige lezers overstuur. En dat verpof ik dus.

Johan Veenstra.

Johan Veenstra. Foto: Niels Westra

Tot now an toe wodde ‘k altied prezen om mien mooie en rieke taelgebruuk. Mar die tied is dus veurbi’j. Want ja, ik hebbe et wel es over een sekreet van een wief en zoks kan zomar niet meer. Et is niet zo dat zokke vrouwluden niet bestaon, mar in een herdrok zo’k d’r dan bi’j uutleggen moeten dat d’r ok hiele aorige vrouwluden binnen die fleurig mit heur man de Skotse Trije daansen.