Ik ken je wel
Regelmatig kom ik cliënten tegen op plekken die niet mijn spreekkamer zijn, ook in vakantietijd. En dat is natuurlijk logisch, ik woon èn werk bijna 25 jaar in dezelfde stad. Meestal is dat leuk en zeggen we elkaar gedag of maken we een praatje. Ik vind het ook dierbaar om te horen hoe het mensen vergaat, soms jaren na de therapie. Maar het kan ook leiden tot enigszins gênante taferelen.
Irma van Steijn.
Soms is het vooral gênant voor de ander. Zo liep ik laatst in het Leeuwarder bos Luuk tegen het lijf, we liepen elkaar tegemoet. Luuk is getrouwd en is samen met zijn vrouw bij mij in relatietherapie, hetgeen niet echt wil vlotten. Luuk liep innig gearmd met een andere dame en ik zag de schrik in zijn ogen. Natuurlijk heb ik Luuk genegeerd, maar ik snap nu ook waarom die therapie niet vooruit wil.
