Gedicht over de containerramp: Nieuwjaarszee

Bevrijd haar van containers vol met dekens en van licht


van lampen die nog gloeien sinds de branding hen verwierp


de stoelen zonder poten en de kussens voor de sier


het piepschuim dat haar schuim niet is en zwaarder in gewicht

Bemin haar met je huid en al je zintuigen gericht


op waar zij stroming is op waar zij kolkt rondom een pier


op hoe haar oesters smaken, zoute strelingen en wier


lichaam jou bemint maar met een S.O.S- bericht:

bevrijd mij maar bemin me met je oeverloze strijd


tegen de waanzin van consumptie van de maatschappij


vier mijn hoogten en mijn diepten al naar gelang het tij


zich van je afkeert of zich naar je toe beweegt, verleid

me met een juttersdag en maak een app aan voor mijn vloed


zodat jij en van de wereld mijn nood herkent met spoed.

Gerda Posthumus, donderdag 3 januari 2019