Frontberichten

Gisteravond was er een terugblik te zien van het programma, dat tot 31 mei werd uitgezonden en een beeld van de eerste golf gaf, aan de hand van berichten van mensen uit de zorg. 

Er waren beelden uit een zorgeloos verleden: straten vol carnavalsvierders die  Naar links! Naar rechts!  hosten, bomvolle après-ski bij de wintersport. Sommigen dingen waren we al haast weer vergeten, zo veel is er inmiddels gebeurd. Minister Bruno Bruins (o, ja, die!) die tijdens een talkshow een briefje toegestopt krijgt en meedeelt dat er nu ook een Nederlandse coronapatiënt is. De schaterlachende John, die door een magazijn vol wc-papier rijdt om te laten zien dat het hamsteren daarvan nergens op slaat. Dokter Gor die blij is met het spandoek dat supporters van FC Utrecht als steun voor zorgpersoneel hebben opgehangen. 

'Leer enkel het geluk te grijpen'

Het programma was een ode aan de gewone menselijkheid, invoelend zonder sentimenteel te worden. Het gaf een beeld van de inspanning, maar ook van eenzaamheid, mensen die bang waren om alleen te sterven - een eenzaamheid die, zoals dokter Gor zei, al veel langer bestond maar nu in alle naakte lelijkheid aan de oppervlakte kwam.

Het eindigde sjiek en optimistisch met een oude dame die Goethe citeerde, twee regels uit  Erinnerung : ,,Lerne nur das Glück ergreifen, denn das Glück ist immer da’’ - leer enkel het geluk te grijpen, want het geluk is er altijd.

Daarna maakte ik de fout het journaal te kijken, waarin een kudde supporters van Cambuur juichend vuurwerk afstak.

Mag  Frontberichten  zo snel mogelijk weer terug op tv? We kunnen er nog zoveel van leren.

asing.walthaus@lc.nl