Een Rotterdammer in Leeuwarden: Twee routes naar het zuiden

Feestdagen is met een volgepakte auto naar familie rijden. Inmiddels hebben we goede ervaringen met ’s avonds rijden, met slapende kinderen achterin. Eten, pyjama aan, tandenpoetsen en insnoeren. Bij knooppunt Werpsterhoek slapen ze al. Een goed moment om het leven/de week/de dag door te nemen. Een podcast te luisteren of sinterklaasgedichten te maken. Ter plekke gaan ze over in de inmiddels vertrouwde logeerbedden van opa en oma.

Terugkerende vraag: welke route nemen we? Sint vierden we afgelopen twee weekenden in het midden van het land. Het is via Zwolle of de Noordoostpolder. Het tijdsverschil is verwaarloosbaar. We kiezen op gevoel.

De weg via Zwolle maakt een grote kromming om Flevoland en het IJsselmeer heen. Dat is het belangrijkste nadeel. Het vóelt niet als een snelle route. Dat je bij Zwolle slechts 80 km/u mag rijden, versterkt dit gevoel. Goed voor de wereld hoor. Maar er is plek zat. En Zwolle kent genoeg schone lucht. Gas erop!

De route via de polder is het meest kenmerkend. Zowel positief als negatief. De routekeuze hangt hier het meeste vanaf: alle voor- en nadelen afwegend, hebben we hier zin in?

Positief is het snelheidsgevoel. De route gaat behoorlijk rechtdoor. Je passeert ook veel steden. Dat vinkt lekker af. Via de polder kun je de plaatsen als kralen aan een ketting rijgen. Heerenveen-Joure-Lemmer-Emmeloord-Lelystad-Almere-Hilversum-Amersfoort. Richting Breda, waar ook grootouders wonen, maak je een nog langere ketting. De route-Zwolle kent alleen die stad als ijkpunt. Verder passeer je van alles maar geen kralenrijgmateriaal.

Tegelijkertijd is dit het belangrijkste nadeel van de route-Noordoostpolder. De leegte. Lééééégte. Van verre vlaktes. Waarin je steden passeert maar er niks van ziet. Met windmolens. Heel veel windmolens. Niks op tegen hoor. Maar als er veel windmolens staan, weet je dat er verder niks is.

Deze uitgebreide leegte versterkt ook ons gevoel dat we echt heel ver weg zijn gaan wonen. Soms heb je dat geaccepteerd. Dan rijd je rustig via de Noordoostpolder. Maar soms knaagt dat nog. En dan rijd je liever via Zwolle.

Dan: het nieuws komt, voor de verandering, met nieuws. We blijven thuis de komende weken. De woorden route en snelweg doen er niet meer toe. Schakelen. We zijn terug bij af. Terug bij elkaar. Pijn verbijten en focus op wat wél kan. Mijn afkeer van kerstversiering verdwijnt spoorslags. Het wordt een onvergetelijke Kerst.