Donna-achtigen
Ik ben een kwartier te laat voor mijn afspraak met Donna. Soms loopt een consult uit, dat is vervelend.
Irma van Steijn.
Donna beent mijn spreekkamer binnen met een blik die staat op onweer. Ze oogt verontwaardigd en ik bespeur ook wat zelfmedelijden. Op mijn vraag wat er aan de hand is, ketst ze terug met: „Hoezo, waarom zou er iets aan de hand zijn?” „Euh… omdat je eruit ziet als een donderwolk”, opper ik tegen beter weten in. Donna vertelt geïrriteerd dat er ‘heus’ niets aan de hand is, behalve dan dat haar puberdochter ‘weer eens’ niet uit bed kwam, haar echtgenoot ‘weer eens’ niet getankt had en ze dus ‘ook nog’ moest tanken, terwijl ze hem dat al honderd keer gevraagd heeft. Maar verder is er niets aan de hand.
