'Gast, je bent de weg kwijt. Verdwaald! Zó dicht bij huis!' | Column Wieberen Elverdink
De ochtend was nog jong, heiig en stil, toen ik het tochtje fietste dat ik wel vaker op donderdagen afleg. Dorp uit, oostwaarts langs de doorgaande weg en daarna rechts, waar het sparrenbos zich als een verre bergkam donker en puntig aftekende in de nevelige verte.
Wieberen Elverdink. FOTO MARCEL J. DE JONG
Lees meer over
Daar kwam het bos met elke pedaalslag dichterbij, ik meende het al te kunnen ruiken – een zweem van nat, harsig naaldhout. Linksaf het fietspad op, voorbij de parkeerplaats die ooit aan de natuur was teruggeven (al haalde de natuur er sindsdien haar neus voor op) en tot slot over de beek, het bos in.