Op de basisschool had ik twee beste vriendinnen. We zaten met z’n drieën in groep 1, en dat bleef zo tot we naar de middelbare school gingen. We waren een drie-eenheid, naast elkaar gezet door toeval, omdat onze ouders hadden gekozen voor dezelfde school voor hun dochters. En we bleven samen, ongeveer twintig jaar lang. Dankzij de plek waar we het grootste deel van onze jeugd doorbrengen, school, was vrienden maken over het algemeen niet zo moeilijk. We zagen elkaar elke dag en wilden zoals elk kind graag met anderen spelen. Het was logisch en vooral heel erg leuk.