,,Iedereen kijkt naar je’’, roept mijn vriendin over de fietsers die nieuwsgierig gluren naar deze scène waarin een volwassen vrouw overduidelijk niet weet hoe ze een doodnormaal taakje moet aanpakken. Mijn verloofde hoeft daar trouwens niet lacherig over te doen, zij is de helft van de reden dat ik hier sta. Zij heeft zélf geen idee en gooide een keer een opgedroogde zeem weg ,,omdat ie hard was geworden.’’ Oftewel: omdat de zeem deed wat een zeem doet.