Pete Hoekstra fietst tijdens de crisis langs #echtevrienden

Hoekstra heeft niet de minste fietsmaat mee. Het is Kenneth Ward, de permanent vertegenwoordiger van de OPCW, de Organisatie voor het verbod op Chemische Wapens in Den Haag, die voor onder meer Rusland een nagel aan de doodskist is.

Normaliter fietsen ze iedere zaterdagochtend samen een rondje. Maar waar Hoekstra inmiddels alle uithoeken van Nederland wel kent, kwam Ward de afgelopen 4,5 jaar amper buiten Den Haag.

Zaterdag startten ze. Zondag arriveerden ze na 93 kilometer vanuit Almere in Wolvega. Ward fietste kilometers lang over nieuw land, daar waar vroeger de Zuiderzee was. Hij kijkt nóg verbaasd. ,,Dit is een bijzonder land.’’

Lees ook | Ambassadeur Pete Hoekstra fietst 650 kilometer door Nederland

Wie een lekke band krijgt moet die avond het diner betalen. Dat onheil is hen voorlopig nog bespaard gebleven. Vorig jaar, met de Fietselfstedentocht, liep Pete Hoekstra, de man met Friese roots die in 1953 in Groningen werd geboren, twee lekke banden op. Dat wil hij niet nog eens meemaken. En nee, zelf een band plakken, daar doet hij niet aan.

Hoekstra voert deze weken op Twitter de hashtag #echtevrienden. Het komt voort uit de coronacrisis, legt hij uit. ,,Tijdens deze crisis worden de sterke banden zichtbaar tussen Nederland en de VS. Neem Johnson en Johnson, een Amerikaans concern met een grote vestiging in Nederland. Onze overheid pompt miljoenen in de ontwikkeling van een vaccin. Dat is ontwikkeld bij Janssen in Leiden. Nederland heeft Philips dat beademingsapparatuur maakt voor de VS. In tijden van crisis leun je op mensen die je kunt vertrouwen. Dat zijn dus echte vrienden. Daar moet je zuinig op zijn.’’

En waarom fietst Ward mee?

,,Ik vertelde hem dat we naar Friesland gaan en dat ik een chemisch wapen nodig had. Nee serieus, we zijn vrienden en fietsmaten. Niemand van ons kan deze zomer terug naar de VS. Dan zouden we eerst in de VS twee weken in quarantaine moeten en bij thuiskomst nog eens. Dat schiet niet op. Dus we dachten: we verzinnen iets leuks dat tegelijk nuttig is in ons dagelijks werk. We noemen dit fietsdiplomatie.’’

Ward: ,,Amerikanen zijn altijd goed in slogans.’’

De coronacrisis raakt beiden in het privéleven. De Hoekstra’s hebben een kleinzoon van bijna drie en een kleindochter van acht maanden. ,,We hebben ons jongste kleinkind sinds februari niet gezien. Mijn vrouw Diane pakte haar woensdag op en het meisje begon direct te huilen. Ze had geen idee wie Diane was. Nee, dat was voor oma niet fijn.’’

Oma?

,,Ja, ze noemen ons opa en oma. En daarnaast hebben ze een grandpa en grandma.’’

Hoekstra en Ward spreken tijdens hun fietstoer door de provincies commissarissen van de koning, burgemeesters, politici en ondernemers. Al pedalerend steken ze heel veel op over de geschiedenis van Nederland. Ward begint nog maar eens over dat nieuwe land van vanmorgen. ,,Extraordinary!’’

Wat betreft de historie heeft Friesland in het hart van Hoekstra een speciaal plekje. In 2032 is het 250 jaar geleden dat ‘zijn’ Friesland – zijn vader kwam uit Sint Nicolaasga - als eerste provincie ter wereld het bestaan erkende van de Verenigde Staten van Amerika.

Hij heeft bij commissaris Arno Brok al een balletje opgegooid. Die gebeurtenis moet groots worden gevierd. ,,Ik zal hier in 2032 niet meer zijn als ambassadeur, maar het nadenken is begonnen. Het staat op onze radar. We moeten iets passends doen, ook in Friesland.’’

De mannen frissen zich op voor een ontmoeting met de burgemeester en de commissaris. Na Wolvega volgen maandag Groningen en Assen. Vrijdag eindigen ze in Zeeland. Het moeilijkste stuk wordt zuidwaarts, vreest Hoekstra. ,,De wind komt uit het zuiden. We hebben hem twee dagen in de rug gehad maar na Groningen wordt het zwaar. Bovendien loopt de route iets omhoog.’’

En het wordt warm.

,,Het wordt héét.’’

Ward: ,,Zullen we alsjeblieft stoppen om het daar nu over te hebben?’’