Voorbijgangers pakken zeehond op in Sint Jacobiparochie, pup opgevangen in Zeehondencentrum Pieterburen

De pup Crista.

De pup Crista.

Zeehondencentrum Pieterburen heeft de eerste zeehondenpup van dit seizoen opgevangen. Voorbijgangers troffen vrijdag het dier aan bij Sint Jacobiparochie. Omdat ze geen moeder in de buurt zagen en dachten dat het dier hulp nodig had, besloten ze de pup mee te nemen. Daarna belden ze het zeehondencentrum om professionele hulp in te schakelen.
Lees meer over
Waadhoeke

Het zeehondencentrum wijst er op dat het verboden is om zeehonden aan te raken, behalve voor getrainde zeehondenwachters.

Een zeehondenmoeder kan haar pup tot wel acht uur alleen laten, zonder dat er iets aan de hand hoeft te zijn. De pup was te ernstig verstoord en daardoor kon het dier niet teruggeplaatst worden in het gebied waar zij vandaan kwam. Daarom besloot Pieterburen om de zeehond op te vangen.

Het dier heeft de naam Crista gekregen. Deze naam is afgeleid van de wetenschappelijke naam voor de klapmuts, de Cystophora cristata. Een zeehondensoort die normaliter niet in Nederland voorkomt, maar die in maart dit jaar een jong baarde op Vlieland. Crista blijft voorlopig in het zeehondencentrum. Waarschijnlijk was zij hoogstens zes dagen oud en prematuur geboren.

Pupseizoen in volle gang

De eerste pup markeert de start van het geboorteseizoen van de gewone zeehond. Vele pups zullen de komende tijd geboren worden en zo’n drie à vier weken melk krijgen van de moeders. Alle zeehondenopvangcentra en zeehondenwachters blijven daarom oproepen om juist nu zo veel mogelijk afstand te houden van zeehonden, zodat moeder en pup deze zoogperiode ongestoord kunnen doorkomen.

Zeehondenakkoord

Het zelf oppakken en helpen van zeehonden is in strijd met het beleid dat is vastgelegd in het Zeehondenakkoord in 2020. In dit akkoord wordt de focus gelegd op het observeren van wilde zeehonden, voordat het besluit wordt genomen of opvang nodig is. Daarom zijn er getrainde zeehondenwachters die de gemelde dieren controleren en alle nodige informatie doorspelen naar het zeehondenopvangcentrum waarvoor zij actief zijn.

Vervolgens besluit het centrum of een zeehond naar de opvang wordt gebracht. Deze manier geeft de meeste zekerheid dat opvang de juiste keuze was. Wanneer het publiek besluit om zelf in te grijpen, wordt het voor zeehondenopvangcentra onmogelijk om dit beleid na te streven.