Eerste schaatsers op natuurijs Ryptsjerksterpolder: 'Kijken of het wel kan - dat zit in mijn natuur'

Wat drijft jou nu al naar het ijs?

,,Kijken of het wel kan. Iets onderzoekends, dat zit wel in mijn natuur. Dingen uitproberen. Dat hoort bij mij.’’

De huisschilder in ruste, tevens openwaterzwemmer en wadloopgids, begaf zich voorzichtig langs de randen van het ondergelopen poldertje. Op zijn hoede. Dwars eroverheen was hem nog te gortig. Toch zakte zijn voet een paar keer door het ijs. Het kon maar nèt. Omdat Van der Geest hoge klapschaatsen heeft, hield hij de voeten droog. Nu pruttelt thuis, op Het Bildt, de koffie en kan hij nieuwe berekeningen maken. Want: hoe komt het morgen met het ijs?

,,Ik heb een theorie. Het was dit weekeinde koud genoeg, maar het waaide onvoldoende. Daardoor kon de warmte niet weg. Daarom is het ijs niet zo dik. Als het gaat waaien èn het blijft vriezen, wordt het beter.’’

,,Kijk, het moet eigenlijk twéé keer vier uur vriezen bij windkracht vier. Dan heb je precies genoeg ijsvorming. Dan krijg je een ijsvloer van 2 centimeter dikte. Dat kan in één nacht.’’

Die ‘Theorie van Vier’ van jou, klopte die ook dit keer?

,,Jazeker. Er lag precies 2 centimeter. Vannacht, met een beetje meer wind, zal de ijsvloer groeien en als het meezit, schaats ik maandagochtend de polder dwars over.’’

Hoe voelt dat, schaatsen op zo’n dun laagje ijs?

,,Spannend. Je neemt toch een zeker risico. Kan het wel of kan het niet? Morgen, als we wat vaart kunnen maken, is het ook spannend. Als je voet door het ijs zakt, kun je een aardige smak maken.’’

,,Het is lekker om dit even te kunnen doen. Het leven ligt toch voor een groot deel op zijn gat. Dit is een leuke opsteker.’’