,,Toen werd ik wel heel erg met de neus op de feiten gedrukt. Eigenlijk de eerste keer dat ik besefte hoe laat het was”, vertelt Sytse Schoustra, in zijn huis aan de Willem Barentszkade met uitzicht op de Waddenzee. Hij heeft het dan over eind februari, toen het noorderlicht heel helder zichtbaar was. Hij heft zijn armen op, maar die komen niet boven zijn schouders uit. ,,Ik krijg mijn armen bijna niet meer op hoogte.” Zijn vrouw Ina vult aan: ,,Hij kon zijn toestel niet meer op het statief krijgen. Het was heel erg.”