Henk van Bruggen (64) is al veertig jaar de horecaman van ’t Haske: 'Je bent ook uitlaatklep en vertrouwenspersoon'

Henk van Bruggen begon in 1982 in ’t Haske in loondienst bij Wieger Jelsma en Willem Riemersma. Vijfentwintig jaar geleden nam ‘Snelle Henkie’ het bedrijf over. Dat ging niet zonder slag of stoot. De plaatselijke bankdirecteur meneer De Jong regelde uiteindelijk een lening via tante Agaath. ,,En ik zit hier nog steeds. Ik heb hier meer uren doorgebracht dan thuis”, zegt Van Bruggen, ,,Zeven dagen in de week ben ik hier. Dat kan alleen omdat mijn vrouw en kinderen mij door dik en dun steunen. Vroeger was ik hier als eerste en trok als laatste de deur dicht. Dat doe ik nu niet meer.”

De ondernemer lepelt moeiteloos de mooie momenten van veertig jaar horecageschiedenis op. De huldiging van Jouster darter Danny Noppert in 2017 koestert Van Bruggen. ,,Dat zo’n jongen het zo ver heeft geschopt. En al het publiek dat voor hem hier stond. Dat was prachtig.”

Bokswedstrijd

Lokale bokser Oene Bakker kwam in december 1993 in actie tegen olympisch kampioen Arnold Vanderlyde. De boksring stond in de grote zaal van ‘t Haske. ,,Wat een ding was dat zeg. De hele zaal stond vol met die ring. Als je die rond moest draven, was je al moe voordat je de tegenstander tegenkwam.”

De boksers waren de hele dag in het pand. Het was wegen, trainen en wegen, net zo lang dat ze op gewicht waren, weet Van Bruggen nog. Voor Bakker was een speciale badjas met Eye of the Tiger gemaakt door Nico Portena. De hele zaal zat in het donker en boven de ring hing één lampje. ,,De zaal was met zeshonderd man afgeladen voor de wedstrijd. Zelfs op het podium stond een tribune vol met mensen. Dat was echt fantastisch.”

De ontmoetingen met de moeder van volkszanger Frans Bauer blijft de ondernemer ook bij. ,,Ik weet niet hoe het restaurant heet waar we eten, maar daar waar die meneer altijd op de stoep staat te wachten”, zei ze dan. ,,Als ik weet dat ze in de zaal zit, zet ik speciaal voor haar de discobol aan met Frans Bauer-muziek op de speakers. Dan is de zaal te klein. Machtig.”

Jantje Smit

Zoon Willem speelde in de jaren ’90 een bijzondere rol in het bedrijf. De jongen leek op Jantje Smit. Van Bruggen maakte hier handig gebruik van. Willem ‘zong’ een bus toeristen uit Ens toe, terwijl de cd op de achtergrond draaide. ,,Die mensen zijn hier drie keer geweest en elke keer vroegen ze naar hem. De tweede keer hadden ze wel in de gaten dat het niet de echte Jantje Smit was.”

Een aantal geleden maakte Henk van Bruggen het meest vreemde mee. Een vrouw deelde tijdens een kinderpartijtje eigen meegebrachte chips en drinken aan kinderen uit. De ondernemer sprak de vrouw erop aan: ,,’Dat is voor mij inkomstenderving en niet de bedoeling’. Op een bepaald moment stuurt ze de kinderen naar buiten en loopt ze naar mij toe om te betalen. Ze vroeg of ik alleen was en of ze het niet in natura met mij mocht verrekenen. Ik was helemaal overrompeld. Dat had ik nog nooit meegemaakt.”

Gratis maaltijden

De coronaperiode was voor de ondernemer zwaar. ,,Voor bepaalde dingen mocht ik wel open en andere activiteiten waren verboden. Daar heb ik wel moeite mee gehad. Ik heb maar geprobeerd iedereen tevreden te houden.” Het is niet de eerste crisis die Van Bruggen meemaakte. Tijdens de financiële crisis in 2008 bezorgde ’t Haske tijdelijk gratis warme maaltijden. Eenmaal uit de crisis bleven mensen de extraatjes verwachten. ,,Daar heb ik wel van geleerd. Mensen begrepen niet dat als je eenmaal uit de crisis bent, je geen ruimte meer voor dit soort dingen hebt. Dat onderscheid is er niet.”

In 2010 won Henk van Bruggen de verkiezing ‘Meest markante horecaondernemer van Friesland’. ,,Ik had toen verreweg de meeste stemmen van alle kandidaten. Veel mensen onthouden je gezicht. De gasten komen hier ook al jaren over vloer. Je wordt pas gewaardeerd als je er niet meer bent. Nu wordt het nog als normaal beschouwd. Je bent niet alleen een horecaondernemer, maar ook een uitlaatklep en vertrouwenspersoon.”

Overname

Henk van Bruggen spreekt zijn waardering voor het personeel uit. ,,Het personeel is mij altijd trouw gebleven. Jongens die gepensioneerd zijn, helpen mij uit de brand om de tijd door te komen. De oudste is zeventig jaar. Jongeren willen niet. Dat is ook wel logisch, zeker omdat de zaak nu te koop staat. Ik hoop nog steeds op een overname, zodat je de jeugd ook wat kunt bieden.”

De toekomst van ’t Haske is onzeker. Het bedrijf staat al een aantal jaren te koop. Behalve andere ondernemers, toonden ook het Brûsplak, het COA en een bedrijf in containeropslag interesse. Die laatste wilde alles ‘platschuiven’ om van het terrein een opslag te maken. ,,Ik heb dat geweigerd. Ik hoop nog steeds dat de gemeente ’t Haske wil kopen, omdat Joure op deze plek een goede plek voor de verenigingen verdient. Maar eerlijk gezegd ben ik er ook wel klaar mee. Die man van de containers mag ook wel weer bellen.”