De veelzijdigheid van Paviljoen MeM in Buitenpost

Atsje met de  gebreide en gehaakte mutsen voor het Wâldpykpaad

Atsje met de gebreide en gehaakte mutsen voor het Wâldpykpaad Yke Bremer

Midden in het bos van Egypte staat het opmerkelijke paviljoen MeM met rondom een groot stuk bos. Er gebeurt veel op dit ‘plak foar minsken & muzyk’. Het is een plek voor theater en muziek, om te kamperen, het is een trouw- en feestlocatie, maar ook een theetuin en plek om workshops en bedrijfstrainingen te volgen. Atsje Lettinga is de drijvende kracht achter het paviljoen, samen met haar vriend Sander Stienstra.
Lees meer over
Achtkarspelen

Eigenlijk zit ze nooit stil, zegt Atsje terwijl ze rondloopt op het terrein rondom de woonboerderij. “Soms moet ik beloven dat ik niets meer bedenk, maar het gaat eigenlijk altijd door. Ik heb volop ideeën en samen met een grote groep vrijwilligers kunnen we veel plannen ook laten uitkomen”. Zo krijgt ze hulp van een brei- en haakclub, een naaigroep, mensen die helpen in de bediening of bij voorstellingen, vrijwilligers die maaien en snoeien en ga zo maar door. “We kunnen alleen bestaan door al die mensen die meedenken en –helpen. Het is echt een gemeenschapsproject. Alle vrijwilligers van stichting MeM vormen een hele intieme en leuke club. Het is een mooi bedrijf wat gedragen wordt door de vrijwilligers en alleen daardoor kan het ook.”


MeM

De afkorting MeM staat voor Minsken en Muzyk, maar ook voor de geborgenheid onder de vleugels van mem”, legt Atsje uit. Ze is zelf een duizendpoot die zangles geeft, openlucht voorstellingen schrijft en regisseert, maar ook werkt als haptonoom en speelt in een band. Ook Sander is creatief. Hij is pianist, componist, klusser, ict-er, geluids- en lichttechnicus. “We zijn eigenlijk altijd bezig.”

De agenda is al weer aardig gevuld voor de komende weken. Naast optredens van artiesten zoals Piter Wilkens organiseert Paviljoen MeM op zaterdag 14 en zondag 15 augustus de Flower Power Dagen voor jong en oud. Twee dagen lang is er markt, worden er workshops en lezingen georganiseerd, is er lekker eten en drinken verkrijgbaar en dat alles omlijst met muziek en mensen met kleurrijke, flower power kleding. Bovendien is er van 10 t/m 15 augustus een expositie ‘Frije Fûgels’ met keramische werken, schilderijen en muziek. “We willen vaker exposities houden van mensen die zelf iets maken en willen laten zien. We willen mensen oproepen om zo vrij te zijn om hun eigen spullen hier te laten zien.”


Inventief

De laatste anderhalf jaar waren vooral een periode waarin Atsje keek naar wat er wel mogelijk was, zo vertelt ze. “Je moet inventief zijn. Wat kan er nog wel in de coronatijd. Natuurlijk kun je lang niet alles doen wat je zou willen. We hebben de agenda wel vol gehad en dan kwam de regering weer met nieuwe regels en was de agenda weer helemaal leeg. Het is wel vermoeiend en kost meer energie. Maar je moet creatief blijven”, aldus Atsje terwijl ze de kampvuurplek laat zien op het terrein. “Hier kunnen bedrijven bijvoorbeeld kampvuurgesprekken houden of mensen kunnen hier een bbq organiseren”, vertelt ze terwijl ze doorloopt naar verschillende veldjes waar tenten kunnen staan of worden gehuurd op de minicamping.

In het bos zijn verschillende plekken waar openlucht voorstellingen kunnen worden gehouden. Bij de ingang is plek voor campers. “En ze weten ons goed te vinden. We staan heel goed bekend binnen de camperwereld.” Ondertussen loopt ze door en komen we bij het paviljoen met de bijzondere ronde vorm. Het vormt het hart van het bedrijf en is geschikt als trouwlocatie, voor optredens, voorstellingen, exposities, muzieklessen en workshops. “Eind augustus beginnen we weer met de voorstellingen van ‘Ferlys yn lockdown’. Ferlies yn Lockdown is een actueel, tragikomisch stuk met de welbekende humor uit de Friese Wouden. Over een man die de dood van zijn vrouw moet accepteren in een onzekere wereld die geteisterd wordt door een pandemie.


Diversiteit

Een overdekt terras complementeert het geheel. “Iedereen is op afspraak welkom in de theetuin, als de vlaggen uithangen zijn we thuis. We zijn namelijk niet altijd open, omdat ik nog werk als haptonoom en Sander in de ICT”, legt Atsje uit terwijl ze de mooie kussentjes laat zien die op de stoelen op het terras sieren. “Dit is gemaakt door de naaiclub van oude kleding.

Ondertussen pakt ze gehaakte mutsen in de vorm van kippenhoofden. “Het is weer iets nieuws wat ik heb bedacht. Dat is het Wâldpykpaad in samenwerking met Staatsbosheer, Noardlike Fryske Wâlden en Stichting Wrâldfrucht. Het pad loopt dwars door het Epypter bos en je kuiert over de schouwpaden. De route loopt dus niet over de gewone paden, maar over de paden die gebruikt worden bij het onderhoud. Het wordt een tocht van vier kilometer door het bos. Via een app of kaartjes krijg je ook info over de bomen, bramen en de pingo die je langs de route ziet. Het is dus ook educatief en ook zeer geschikt als lesprogramma voor scholen. De gebreide en gehaakte mutsen kun je kopen en dragen terwijl je de route loopt. We zijn nog niet helemaal klaar met alle voorbereidingen, maar hopen het Wâldpykpaad binnenkort te openen. En zo ben ik eigenlijk altijd wel bezig met het verzinnen van nieuwe dingen.”