Als een op hol geslagen grillpan, met boter dat flink bubbelt en spettert. Zo voelt het lijf van Luna Wassenaar als de voortdurende spierschokken op hun heftigst zijn. Een prachtige metafoor van een tienjarige, constateert haar moeder Renske. Ze voelt zich na zo’n uitspraak van haar dochter trots en verdrietig tegelijk.