Lullen of poetsen

Het is erop of eronder de komende maand. Terwijl half Europa de eerste prikken heeft gezet duurt het in Nederland tot 8 en in Friesland tot 18 januari voordat de eerste vaccins hun weg zullen vinden in de armen van zorgmedewerkers.

Het is te vroeg om te spreken van een falende aanpak, maar de druk op Hugo de Jonge en zijn staf is levensgroot. Iedere dag telt, zeker nu er een besmettelijker virusvariant in opkomst is. Iedere dag dat we later beginnen met vaccineren worden er meer mensen ziek en zullen er meer mensen doodgaan.

Nederland is op Europese kaartjes donkerrood gekleurd. Alleen in Litouwen greep het aantal besmettingen per 100.000 inwoners de voorbije week heftiger om zich heen. Zelfs Zweden en Kroatië presteren minder slecht.

Zorgminister De Jonge wekt de indruk alles te willen geven om deze pandemie te bezweren. Hij geldt als een harde werker en gaf het lijsttrekkerschap van het CDA op om zich volledig te kunnen richten op de maanden die komen gaan. Dat is te prijzen.

Toch is er veel dat wringt. De minister was de voorbije dagen niet uit de kranten en van de buis te slaan. Hij trakteerde Nederland op een mediamarathon, voerde ons fietsend langs mooie Rotterdamse plekjes en bracht het Rotterdamse adagium ‘niet lullen maar poetsen’ andersom in de praktijk.

De Jonges overexposure wekt irritatie. De immense communicatieafdeling van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport - RTL Nieuws becijferde de grootte ervan in 2019 op 58,1 voltijds banen, het telde de grootste stijging van alle ministeries - had hem daarvoor moeten behoeden.

Telkens opnieuw wordt ons voorgehouden dat Nederland weloverwogen met het vaccinprogramma bezig is, maar zoals Marcel Levi, de Nederlandse ziekenhuisbaas in Londen, eerder terecht opmerkte: er is geen tegenstelling tussen weloverwogen en snel. Het kan ook beide. Wat is er moeilijk aan om een vaccin dat op een temperatuur van 70 graden onder 0 moet worden bewaard in 24 uur vanuit een centrale locatie naar verzorgingstehuizen te rijden? Treuzel niet! Iedere dag is er één teveel.

De snelle komst van vaccins tegen de coronaziekte had een triomf moeten zijn voor de wetenschap. Zelden werd het belang van toegepast wetenschappelijk onderzoek zo duidelijk aangetoond als nu. In Nederland zijn we hard bezig om dat grote belang kapot te treuzelen en kapot te discussiëren. Dat laatste is laakbaar.

Als er één wens is voor volgend jaar, laat het dan zijn dat onze bestuurders voortvarend hun werk doen. Zakelijk, doortastend en ten dienste van de samenleving. Wars van ijdelheid en borstklopperij. Kwetsbaren zijn niet geholpen met mediaoptredens. Ze zijn geholpen met bestuurders die voortvarend prikken zetten. Niet lullen maar poetsen. Omdat iedere dag telt.

commentaar@lc.nl