LC Toptalent | Een muzikale vingeroefening

Zijn kamer thuis in Boornbergum is een studio: een rek met gitaren, een drumstel, piano, een melodica, versterkers en geluidsboxen, een computer om audio te bewerken, een banjo. Eigenlijk, vertelt de havoleerling van het Drachtster Lyceum, probeert hij zijn kamer in te richten naar het voorbeeld van multi-instrumentalist Jacob Collier. Dat is een muzikant die hij bewondert en die hem inspireert.

Het mooie van zo’n veelheid aan instrumenten om je heen is dat je allerlei creatieve invallen meteen kunt toepassen. Door zijn kamer zo in te richten is de kans groter om interessante muziek te maken, vermoedt Thijs.

Muziek is zijn leven, zegt hij lachend. Hij is opgegroeid in een muzikaal nest: zijn moeder speelt viool, zijn vader klarinet en ook opa’s, oma’s, ooms en tantes bespelen een instrument. Zelf speelt hij al van jongs af aan piano en gitaar. Zijn opa was vioolbouwer en gaf zijn kleinzoon er eentje. ,,Het schijnt dat ik de viool ooit anders ben gaan vasthouden en ‘m gebruikte als gitaar’’, zegt Thijs.

Mellifluous is de titel van het album dat hij als profielwerkstuk maakte. ‘Een aangenaam klinkend en vloeiend muzikaal geluid’, is de vertaling. Het bevat zes nummers waarin Thijs vrijwel alle instrumenten zelf bespeelt. Zijn vriendin Liv zingt mee. ,,Ik leerde haar kennen op een muziekkamp in Apeldoorn waar ik elk jaar heen ga.’’ Daar ontmoette hij ook de leden van de band Soulidarity, waarmee hij geregeld optreedt.

Met de belofte zelf een muziekalbum te maken – en er een deadline van twee maanden aan te hangen – zette de havist zich flink voor het blok. ,,Mijn probleem is dingen afmaken. Ik heb altijd ideeën genoeg en verzin steeds weer iets nieuws, maar iets afmaken was een hele uitdaging.’’

Niet voor niets gaat een van de nummers, Spiraling, over stress. De tijd voor het hele project was krap, ondervond hij. Want het maken van de muziek was niet het enige wat hij wilde doen voor zijn PWS. Ook het opnemen en mixen moest in dit project gebeuren, net als publiceren en promoten. De liedjes van het album zijn te vinden op YouTube, maar het is ook de bedoeling ze te publiceren op Spotify. ,,Dat doe ik later, want ik wil er dan nog wel even kritisch naar luisteren. Als je iets op Spotify en andere muziekstreamingdiensten zet is het heel lastig om het er later weer af te krijgen.’’

De verdiensten voor muzikanten op dergelijke podia zijn klein: om een euro te verdienen moet een liedje zo’n 370 keer afgespeeld worden. Hoewel Thijs niet twijfelt over zijn keus voor een carrière als artiest, heeft hij wel een back-up-plan: het maken van filmmuziek.

Hij zette al stappen op dit pad, door muziek te maken voor de natuurdocumentaire Natuurrijk Nederland van Jordan van der Maas, te zien op YouTube. ,,Een basisinkomen moet ik daar wel uit kunnen halen, denk ik. Mijn droom is natuurlijk om te kunnen leven van mijn eigen muziek. Ik ga vast minder verdienen dan modaal, maar ik ben dan wel gelukkig.’’

Nu is er nog tijd om te dromen: ,,Met Soulidarity spelen in de Melkweg in Amsterdam, dat lijkt me geweldig. Over twintig jaar speel ik eigen muziek in een jazztrio, treed ik nog steeds op met de soulband en heb ik een bedrijfje voor filmmuziek.’’

En als het toch niet lukt? ,,Ik vind aardrijkskunde ook leuk. Dan word ik wel leraar.’’