Boer Zoekt Vrouw: Annemiek vraagt te weinig, Jelte hoopt (en weet beter)

Jelte twijfelt. Het bloed in zijn aderen wil nog niet  brûze, siede en bûnzje  voor de Drentse amazone. Paarden zijn misschien zijn liefhebberij niet, maar hij durft de koe wél bij de hoorns te vatten. Over dat onbestemde gevoel: ,,Het is er niet, je hoopt er op, je denkt dat het nog komt, maar eigenlijk weet je ook dat het niet komt. Dus eigenlijk weet je het wel. Ook al hoop je er wel op.’’ (Wie dit in zijn hoofd lyrisch herhaalt, hoort een nieuw rapliedje.)

In  Boer Zoekt Vrouw  (BZV) ligt de aardkloot er nog onbekommerd bij. De vrouwen op de boerderijen trekken de sjaals wat dichter om de hals (de opnames waren in het najaar) en kijkers krijgen een klein speldenprikje van de grote buitenwereld als er bij Annemiek op het journaal een item te zien is over de stikstofdiscussie.

Dat was maar een voorproefje van wat de wereld nu op zijn grondvesten doet schudden. BZV, je wordt er melancholisch van als je niet oppast.

Annemiek: 'Vind je dat ik te weinig vraag?'

In Tynaarlo proberen Erik, Jelte en Annemiek onder woorden te brengen wat er, tsja, dus niet is. Het ontbreekt aan een diepgaande, wederzijdse verkenning van elkander, stelt Jelte vast.

Wat weet zij bijvoorbeeld van zijn opzwepende ritmes als feestdrummer bij de Putkapel in Sneek? Zij: ,,Vind je dat ik te weinig vraag?’’ Hij: ,,Ja, wel een beetje.’’

Annemiek heeft op haar beurt twijfels over Erik, die met zijn eigen paardenbedrijf ongetwijfeld 24/7 werkt en bovendien op anderhalf uur rijden woont. ,,Dat is een lastig verhaal.’’

De paringsdans van Geert

Bij de immer ontspannen Geert in Brabant tekenen de contouren van zijn toekomst zich voorzichtig af. Lange en ranke contouren zijn het, onder fonkelende ogen en een bos donkere krullen.

Geert kan zijn schik als het om Vera gaat nauwelijks verbergen. Zij doet enthousiast mee aan deze paringsdans (,,ik ben een vrij, open mens en ik laat me lekker gaan’’) maar is echt niet gek.

Vera, goed geschoten: ,,Kun jij verliefd worden op iemand die niet heel knap is?’’ Geert, in zijn nopjes: ,,Het oog wil ook wat hè.’’ Zij weer, feller: ,,Uiterlijk is  highly overrated .’’

Een amoureuze krachtmeting bouwt zich bij zorgboer Jan in de Beemster op. Hij stuurde Froukje naar huis en ging daarna lekker de kalfjes voeren met Vera en Nienke. Zij voelen zich allebei héél goed en héél relaxed en hélemaal zichzelf bij Jan. De aanvankelijke twijfel bij Vera over het leven op de boerderij is weg. ,,Ik kan dit heel erg waarderen. Ik vind het wonderschoon hier.’’

Geen kinderfeestje

Terwijl akkerbouwer Bastiaan in Zeeland op de College Tour ging over de oogst van zijn witlofpennen zag je Milou en Elise elkaar op de achtergrond (bij wijze van spreken) stiekem aan de haren trekken. Na het vernietigende ‘je kunt wel huishoudster bij ons worden’ van Elise naar Milou van vorige week, beet ze haar rivale nu toe dat deze logeerpartij ,,geen kinderfeestje’’ is. ,,We moeten wel werken.’’

Milou revancheerde zich elegant met slimme vragen over het bedrijf aan Bastiaan, die hij in al zijn trotsheid uitvoerig beantwoordde. Elise: ,,Daar ben ik minder goed in. Ik ben vandaag meer onzeker. Dan denk ik: ‘Vind je me wel leuk?’’’

En Geert Jan in Amsterdam? Je zou medelijden met 'm krijgen. Zijn Jacqueline en Karine zijn ,,topwijven’’. Hij had ze graag vol trots aan zijn moeder voorgesteld. Ze leeft alleen niet meer. Hij zal toch echt op eigen kracht moeten kiezen.