Jelte twijfelt. Het bloed in zijn aderen wil nog niet  brûze, siede en bûnzje  voor de Drentse amazone. Paarden zijn misschien zijn liefhebberij niet, maar hij durft de koe wél bij de hoorns te vatten. Over dat onbestemde gevoel: ,,Het is er niet, je hoopt er op, je denkt dat het nog komt, maar eigenlijk weet je ook dat het niet komt. Dus eigenlijk weet je het wel. Ook al hoop je er wel op.’’ (Wie dit in zijn hoofd lyrisch herhaalt, hoort een nieuw rapliedje.)