En mevrouw zal waarschijnlijk ook wel niet komen. Wel zal ze misschien nog enkele keren naar de kruidenier, die ernaast woont, gaan om te vragen of hij niet een klacht kan indienen. Burengerucht bijvoorbeeld. Of wat anders, als dat huis maar leeg komt. De bewoners hebben de sterke indruk dat mevrouw zelf niet naar de politie durft. En die „bewoners”, dat zijn dan de zeven vaste bewoners van de Leeuwarder commune „Aquamunda”. De commune is gevestigd in twee slooppanden aan de De Ruyterweg. Er is aan de buitenkant weinig van te zien. Alleen een fel geschilderd huisnummer met de vermelding dat je door de steeg moet, en verder een vlag die je ziet als je het huis nadert. Een witte vlag, want de jongens zijn vredelievend. ,,Het grote vooroordeel van de mensen is: een commune, dat is een rotzooitje. Er worden gekke dingen met meisjes gedaan, er wordt gedronken om het leven, er zijn drugs, kortom het is maar niks. Maar toen de vrouw van de kruidenier hier eens was, zei ze: dit had ik nooit verwacht.” Het interieur van de commune is inderdaad niet gek, in ieder geval niet rommelig. Het is het beste te vergelijken met een hele kleine koffiebar, met veel affiches, kleurige wanden, en aluminimumfolie tegen de zolder.