Trektocht-expert Paulien van der Werf leeft uit haar koffer: 'Ik ben gewoon niet zoals de meeste mensen'

'Je hoeft geen stoere ‘Freek Vonk’ te zijn om een trektocht te maken.'

'Je hoeft geen stoere ‘Freek Vonk’ te zijn om een trektocht te maken.' EIGEN FOTO

Paulien van der Werf (27) hoeft maar te dénken aan een vaste baan, een eigen huis of andere vastigheden en ze krijgt het al benauwd. Het was precies het soort leven waar ze naar op weg was, tot ze besloot om het roer om te gooien. Als trektocht-expert en micro-avonturier leeft ze inmiddels zo vrij als ze wil.

Het botst nog wel eens in het hoofd van Paulien. Ze is intelligent. Haalde haar bachelor ecologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en ging daarna voor de master. Denken als een wetenschapper, dat is haar geleerd. Maar tegenwoordig probeert ze vooral naar haar gevoel te luisteren.

Deze totale omschakeling begon met een burn-out tijdens haar opleiding, gevolgd door een depressie. ,,Ik kwam erachter dat ik een leven had dat niet bij me paste.”

180 graden draaien

Ze stopte met haar studie en ging werken in een outdoorwinkel. Dit had haar interesse aangezien ze in weekenden graag trektochten maakte. Micro-avonturen, zoals ze het noemt. Een liefde die in 2016 ontstond nadat vrienden haar uitnodigden voor een trektocht in Schotland. Het avontuur, de vrijheid en de connectie met de natuur vindt ze sindsdien geweldig.

Maar begon na zo’n micro-avontuur de werkweek weer, dan begon opnieuw het gehaaste, het werken van negen tot vijf en de vastigheid. Het benauwde haar en ze raakte opnieuw in een depressie. ,,Een jaar geleden verliep mijn contract en besloot ik te stoppen. En om nooit meer in loondienst te gaan.”

Ongeveer tegelijkertijd moest ze het huis verlaten dat ze onderhuurde. ,,Ik besloot om geen nieuw huis te regelen. Dat scheelt honderden euro’s per maand. In plaats daarvan wilde ik op huizen passen.”

Je hoeft geen stoere ‘Freek Vonk’ te zijn om een trektocht te maken

Leven uit een rugzak

Ze regelde een briefadres en heeft bijna al haar spullen weggedaan. ,,Alles wat ik nog heb, past in een rugzak.” Vervolgens ging ze voor lange tijd naar Frankrijk, paste op huizen of deed ander werk in ruil voor een verblijf of geld.

Ondertussen dacht ze na over wat ze goed kan en leuk vindt om te doen. Schrijven, fotograferen - ze had er eindelijk tijd voor. Haar site OutdoorInspiratie.nl kwam tot bloei. ,,Ik heb ook ‘de complete gids voor je eerste trektocht’ geschreven, voor mensen die dit willen gaan doen. Ik hoef niet rijk te worden van wat ik doe, als ik er maar van kan leven.”

Innerlijke peptalk

Heeft ze genoeg geld verdiend om het weer een tijdje uit te zingen, dan maakt ze het liefste lange trektochten. Alleen, of met vrienden als die tijd hebben. Ze probeert haar uitgaven zo laag mogelijk te houden.

,,Ik heb een zuinige auto, koop zelden nieuwe kleren en eet goedkoop. Soms is het wat krap. Momenteel gaan weinig mensen op vakantie, dus kan ik niet veel oppassen. Soms is mijn agenda gewoon leeg. Dan vindt er wel een innerlijk gesprek plaats: ‘Het komt heus wel goed. Als ik depressies aankan, dan dit ook’. Mijn zelfvertrouwen groeit door wat ik nu doe.”

Oermens

Naast zo vrij mogelijk leven wil Paulien mensen inspireren. ,,Ik denk dat het gezond is om veel naar buiten te gaan en om in de natuur te zijn. Tijdens een trektocht ga je terug naar de basis. Heb ik wel water en eten? Je doet wat de oermens deed en waar we voor gemaakt zijn: fysieke inspanning, overleven in de natuur. Het is goed voor het mens zijn.”

Je hoeft geen stoere ‘Freek Vonk’ te zijn om een trektocht te maken, zegt ze. En je hoeft er ook niet ver voor van huis. Onlangs heeft Paulien drie trektochten gemaakt door het waddengebied van Friesland, Groningen en Drenthe. ,,Dat waren ook avonturen en ook heel mooi. Je hoeft niet je hele leven om te gooien om dit te doen; soms een weekend kan al voldoende zijn.’’

Al gaat dat voor Paulien zelf niet op. Vier weken vakantie per jaar is voor haar niet genoeg. Zij is volledig content met haar nieuwe, vrije levensstijl. ,,Ik ben jarenlang met de stroom meegegaan. Dat dit niet per se móet, heb ik nooit geweten. Maar ik heb ontdekt dat ik gewoon niet ben zoals de meeste mensen en ben blij dat ik een manier van leven gevonden die wel bij me past.”