Zware benen en nieuwe albums van Gotu Jim en Kelela. Dit viel muziekexpert Jacob Haagsma deze week op in de pop

En, Jacob, een beetje bijgekomen van Eurosonic Noorderslag?

Nou, dat bleek nog een heel karwei. Dat bijkomen, bedoel ik. Want het was niet niks, die eerste fysieke Noorderslag sinds drie jaar. In 2020 mochten we voor het laatst ter plekke bier drinken en decibellen ondergaan en het was fijn doch intensief om dat weer te mogen meemaken. Maar vanaf dinsdag tot en met zaterdag in de weer zijn, in festivalmodus zeg maar: daar krijg je op zijn minst zware benen van. En een zwaar hoofd.

Je had ook een vak kunnen leren.

Dat zeg ik nou ook altijd, maar dan had ik vast minder lol in mijn werk gehad. Want het was echt fijn om de boel weer op die manier mee te maken. Festivals online, via het scherm: ook Noorderslag deed erg zijn best op die manier, de afgelopen twee edities, maar dat is natuurlijk ook maar behelpen. Dus ja, stiekem ben ik bllij met mijn zware hoofd en mijn zware benen.

Je opofferingsgezindheid is bijna ontroerend. Waar kijk je het blijst op terug?

Toch wel Noorderslag, op zaterdag. Wat mij betreft de climax van dat ultralange festivalweekend – of die korte festivalweek, wat je wilt. De meeste profs komen voor Eurosonic en de bijbehorende conferentie en pakken voor Noorderslag al hun biezen , maar voor mij is Noorderslag echt feest.

Voor jou is het al snel feest geloof ik. Maar hoezo dan?

Nou, al dat Nederlandse aanstormende talent natuurlijk, hier op een kluitje. Mooi om te zien dat de Nederlandse pop A zo enorm rijk geschakeerd is en B de corona-ellende redelijk ongeschonden is doorgekomen.

Goed om te horen. Zijn er intussen nog leuke platen uitgekomen?

De nieuwe van Gotu Jim bijvoorbeeld, Niet geslapen wel gedoucht . Erg leuke plaat, van een man die verwoede pogingen doet om het wilde nachtleven te overleven. Gotu Jim vond ik sowieso een van de meer opvallende acts op Noorderslag: een soort psychedelische hiphop. Waar dat ‘psychedelisch’ vandaan komt weet ik nu ik de titels bestudeerd heb. Acid Tab , Ketaverse , Ketaknaller van de week , Stop drugs (in me gezicht) : die gast is een wandelende apotheek. En dat met nuchtere Fries Geert Lageveen, schrijver en theatermaker, als vader.

Ja, alsof dat een garantie is voor een onbesproken rechtlijnige levenswandel, een nuchtere Fries als vader. Verder nog opvallende zaken in popland?

Ik ben nogal ondersteboven van de nieuwe plaat van Kelela, een Amerikaanse zangeres van Ethiopische komaf die heel spannende r&b maakt – van alternatieve snit, zowaar. Maar die plaat komt pas over twee weken uit, dus even geduld. Verder moet ik me nog een mening zien te vormen over de nieuwe John Cale. Want pop is niet alleen het domein van twintigers, maar dus ook van tachtigers. Zo rollen wij in 2023.