’All inclusive’-actrice Aiko Mila Beemsterboer maakt veelbelovende stappen | film interview

Ze speelde haar eerste hoofdrol in Vechtmeisje (2018), kreeg twee jaar later een Gouden Kalf-nominatie en was vorig jaar in de bioscoop te zien als Anne Frank. Nu zit Aiko Mila Beemsterboer in het eerste jaar van de Amsterdamse toneelschool. Haar filmcarrière blijft intussen doorlopen, ditmaal met All inclusive .

De tragikomedie gaat over een uitgeblust koppel dat een punt achter hun relatie zet, nog voordat hun vakantie op Bonaire is begonnen. Ze proberen de schijn op te houden voor hun twee tienerkinderen, die ieder hun eigen plan trekken. Dochter Loïs, gespeeld door Beemsterboer, krijgt daarbij soms het deksel op haar neus.

Een oprechte kant

„Ze wil op een romantisch avontuur”, vertelt de 20-jarige actrice uit Rotterdam. „In haar hoofd moet het een soort Twilight -film worden, maar dat loopt natuurlijk anders. Ik herken dat gevoel wel. Loïs beleeft alles super-intens en kan dingen erg overdrijven. Dat mag grappig zijn, maar tegelijkertijd wilde ik haar ook een oprechte kant geven. Je wilt dat mensen iets voor dit meisje gaan voelen. De grootste uitdaging was om die balans goed te krijgen.”

Die oprechte emoties ontstaan soms in het moment, legt Beemsterboer uit. „Als je vijf weken samen op Bonaire zit, worden je tegenspelers een beetje familie. Puur door hun spel kon ik emotioneel worden. Je krijgt kleine cadeautjes. De tranen die je ziet, zijn dus ook echte tranen.”

Uitlopende mascara

Maar voor een tweede huilscène moest de actrice juist helemaal alleen zijn. Hoe roep je dan take na take dezelfde tranen op? „Het kan moeilijk zijn om binnen een scène emotie op te bouwen”, vertelt Beemsterboer. „Maar dit was een los shot van mijn gezicht, dus ik kon voor het draaien al gewoon huilen. Twintig minuten van tevoren begon ik vast, zodat m’n mascara goed uitliep. Voor de een is zoiets moeilijker dan de ander. Ik heb het privilege dat ik makkelijk bij die emoties kom.”

Pubers speelt Beemsterboer wel vaker – zoals in de tv-serie Oogappels –, maar toch is iedere film weer anders. „Ik probeer personages elke keer weer met een frisse blik te benaderen”, legt ze uit. „Als je een puber speelt, hoort daar vaak wel een temperament met irritaties bij. Maar dat is één element. De context is altijd verschillend, je krijgt er een ander gevoel bij. Over typecasting denk ik dus niet na. Ik kijk gewoon of ik een rol mooi genoeg vind.”

Op je bek gaan en lelijk acteren

Beemsterboer is intussen nog lang niet uitgeleerd. „De toneelschool is een plek waar je op je bek kunt gaan, zonder dat iemand het vastlegt. Dat is echt een megagroot voordeel. Je mag alles uitproberen, lelijk acteren, slecht zijn. Het maakt allemaal niet uit. Je hebt vier jaar de tijd om te groeien. Ik moet nu wel een blok missen. Deze week begin ik met een nieuwe speelfilm. Een hoofdrol, dus ik mag weer aan de bak.”

Die filmrollen komen niet zomaar aanwaaien. Aiko Mila Beemsterboer blijft auditeren in Nederland en stuurt tapes naar het buitenland. „Je hebt het niet voor het kiezen. Ik ben me er heel erg van bewust dat er veel anderen zijn, vooral in het buitenland. Ik blijf gewoon vechten voor groter en beter. Wie weet waar het schip strandt. Ik doe er zoveel aan als ik kan. Op een gegeven moment moet het dan maar op mij afkomen.”