En, Jacob....

Ja, hou maar op. Tina Turner . Er gaan elke dag mensen dood, ook of of misschien juist als ze 83 zijn. En daar zijn veel popmusici bij - meestal jonger. Ik weet het. Maar zo’n grote dame als Tina Turner, dat is toch weer even wat anders dan bassisten wier namen vast niet iedereen kent .

En dus...

Dus sta ik in dit hoekje even stil bij Tina Turner. Ja jee, deze wereld heeft weinig explosievere zangeressen voortgebracht dan Tina.

Ik hoorde dat ze wel eens in Don Pedro heeft opgetreden, in Franeker.

Dat verhaal hoorde ik vandaag ook, alleen, ik geloof er geen klap van. Maar ze heeft wel degelijk in onze hoek van het land opgetreden. In 2000 voor zo’n 65.000 mensen in het Stadspark in Groningen, dik een jaar nadat de Rolling Stones er stonden. En in 1990 èn 1996 in Thialf te Heerenveen, net in de jaren dat daar de groten der aarde optraden. The Cure, Prince, Simple Minds, Eric Clapton, en Tina Turner dus.

Twee keer in Heerenveen?

Drie keer eigenlijk. Alleen, het gekke is: dat ze er in 1996 nog es stond was ik echt glad vergeten, en er staat me nog steeds weinig van bij. Terwijl ik er wel degelijk bij was, leert ons archief. Mijn recensie viel zelfs enthousiaster uit dan bij die eerste keer in 1990 . In ‘96 verkocht ze die ijshal zelfs twee keer achter elkaar uit, zie ik nu, toch zo’n 30.000 mensen dus. Maakt dus drie keer Thialf, bij mekaar.

Heb je haar wel eens gesproken?

Ik spreek niet iedere beroemdheid. Mij staat wel iets bij dat er op de redactie een telefoontje binnenkwam vanuit Thialf, dat ik haar wel zou kunnen interviewen. Maar ik rook nattigheid, want zulke dingen gaan nooit via de zaal maar eerder via de platenmaatschappij of misschien via Mojo, de organisator. Later bleek dat het een grap was van een paar Thialf-lui, omdat ik me wel eens minder vriendelijk had uitgelaten over het geluid in die ijshal. Dat was nou eenmaal een galmbak, niet gebouwd voor concerten en er is daar ook nooit meer zoiets. Een mislukte grap dan wel wraakactie derhalve, want deze jongen trapt daar niet in.

Jou lukt ook alles.

Nou, dat is ook niet helemaal waar. Ik had wel ooit een telefonische afspraak met Ike Turner, de ontdekker en lange tijd de man van Tina - tot die genoeg had van zijn losse handjes. Ik belde eerst zijn zoon annex tourmanager in het hotel en die verbond me door met de kamer van Ike, of gaf me het nummer, dat soort details ontglippen me dan. Maar meneer had geen zin, of wist van niks. Hoe dan ook: twee regels onduidelijk gegrom bereikten mijn oorschelpen en dat was het dan. Dus ik zoonlief (ik weet niet of Tina de moeder was) weer bellen, maar die bracht ook niet meer uit dan een berustend: ,, Man, what can I say”. Dus daar ging mijn diepte-interview met de man die toch te boek staat als de uitvinder van de rock-’n-roll.

Huh?

Vanwege Rocket 88 , uit 1951. Destijds uitgebracht onder de naam van zanger Jackie Brenston, maar het was dus eigenlijk van Ike Turner. Dus losse handjes of niet, die man mogen we wel op onze knieën danken.

Jee, flinke scheurgitaar zeg. Dat rockt wel. En dat in 1951!

Dat kwam van een versterker, die een beetje stuk was gegaan bij het inladen, of uitladen, daar wil ik af zijn. Je ziet, de geschiedenis zit vol van dit soort kleine, maar uiterst veelbetekenende ongelukjes. Zelfs die van de rock-’n-roll. Of juist die.

Trouwens, Tina zelf kon ook flink rocken. Zelfs in een disconummer. Hier doet ze Shame Shame Shame , destijds een hitje van Shirley And Company, ik weet het nog goed. Het is een duet met Cher, je ziet het. En laten we wel wezen, Cher is hier misschien dunner, maar Tina zingt haar finaal naar huis .

Bliksem nog toe. Nog meer levende zangeressen op de radar?

Net vandaag is het debuutalbum van Zoë Tauran uitgekomen, die jonge en getalenteerde zangeres uit Roden. Ze was laatst nog in het nieuws omdat ze in juli vier keer in het voorprogramma staat van Coldplay , ook niet niks, en net gisteren kreeg ze een FunX Award wegens Beste Zangeres . Net vandaag is haar debuutalbum uitgekomen, zonder titel. En het is een verrekt leuke plaat geworden, niet eens in de eerste plaats wegens de gastrollen van mensen als Frenna, Kris Kross Amsterdam en Ronnie Flex. Beetje r&b, beetje pop, beetje jaren-zestig-meidenpop, snufje levenslied zelfs. En zingen! Fijne melodiewendingen! Echt heel tof.

Tof! Nou, daar kun jij het weekend wel mee in.

Van hetzelfde dan maar.