Het mutsje van U2-gitarist The Edge, zijn even warme woorden over invaldrummer Bram uit Gytsjerk, dode muzikanten en de start van het festivalseizoen: muziekman Jacob Haagsma treft het weer

En, Jacob, zijn er nog wereldberoemde bands op drummerjacht geweest in Friesland?

Nou, de meeste bands zijn wel voorzien geloof ik. Je doelt natuurlijk op U2, Ierse hemelbestormers die op zoek waren naar een invaldrummer. Hun eigen drummer en maatje Larry McMullen is een tijd uit de running wegens een heftige operatie, aan zijn rug geloof ik. Maar ja, U2 gaat dit najaar een reeks concerten doen in Las Vegas, en je wilt niet weten hoeveel geld dat oplevert.

Jawel hoor. Willen we dolgraag weten.

Na ja, wij weten het niet. Hoe dan ook, de mannen van U2 wilden die uiterst lucratieve, want dat weten we dan weer wel, kans niet voorbij laten gaan en kwamen op hun zoektocht naar een vervanger uit bij Krezip-drummer Bram van den Berg. Die dus opgroeide in Gytsjerk, jawel. Maar de Grote Vraag des Levens was de hele tijd: hoe kwamen ze eigenlijk bij hem terecht? Bram zelf hield zich onbereikbaar en JanPeter Hoekstra, uit Ureterp en gitarist bij Krezip, vond dat we dat te zijner tijd maar in Brams memoires moesten nalezen in plaats van dat hij het ging verklappen. Maar nu weten we het!

Hoe dan hoe dan?

Via Martin Garrix, Nederlands top-dj die ook al beroemd is over de hele wereld. Ja, hoe kent hij, bouwjaar 1996, de mannen van U2, actief vanaf eind jaren zeventig, dan wel, ik hoor het je vragen? Dat weet ik ook zo niet, maar Garrix maakte in 2020 het officiële EK-voetbal-lied We Are The People , samen met U2-zanger Bono en gitarist The Edge. En die klapte uit de school, in Rolling Stone , een Amerikaans blad. Nou, dat gaan wij dan natuurlijk graag herkauwen. Want Bram is er een van ons, vanwege zijn jeugd in Gytsjerk - wat er in de Rolling Stone weer niet bij stond, trouwens.

Ze hebben daar ook geen enkel gevoel voor regionale journalistiek .

Ik bedoel maar. The Edge, of Dave Evans in zijn paspoort (waarin hij vast op de foto staat zonder zijn eeuwige mutsje) wijdde wel mooie woorden over waarden als vriendschap en verbinding, waar U2 tenslotte op gebouwd is, en had ook al de nodige complimenten over voor Bram.

Hartstikke leuk. Verder nog iets?

Nou, er gaan altijd wel mensen dood, ook in de muziek, maar die halen niet altijd de krant. Saxofonist Wayne Shorter wel, maar dan weer niet onze website. Wayne Shorter was een grote, hoor, in de jazz. Eerst met Art Blakey’s Jazz Messengers, toen in het beroemde Tweede Grote Kwintet van trompettist Miles Davis en daarna aan de zijde van toetsenman Joe Zawinul in fusiongroep Weather Report. En al die tijd maakte hij prachtige platen onder eigen naam, in de jaren zestig en zeventig vooral op het legendarische jazzlabel Blue Note. Wayne Shorter was een denker, een mysticus die per saxofoon (tenor en sopraan) hogere sferen verkende.

Tineke Postma, eigenlijk uit Heerenveen en zelf ook een internationaal succesvolle saxofoniste , heeft Shorter goed gekend en is zelfs wel eens bij hem thuis geweest. Zij zei het zo: ,,Wayne werkt heel erg met de verbeelding. Alle muziek die hij maakt, is een beeld.. Toen ik bij hem thuis was, en met hem speelde, had hij het daar ook over. Een verhaal vertellen in muziek, het avontuur aangaan, risico’s opzoeken, niet op de automatische piloot. Daar kunnen we allemaal wat van opsteken.”

Wat mooi. Is jazz dan toch de mooiste muziek denkbaar?

Ik zal dat bevestigen noch ontkennen. En verder verliet David Lindley ons, gitarist en multi-instrumentalist die we vooral kennen van zijn werk met anderen. Ry Cooder, Curtis Mayfield, Linda Ronstadt, Jackson Browne, dat volk. Hij had een bijzondere voorkeur voor juist de goedkopere instrumenten. Ik zag hem ooit eens in het kleine voorzaaltje van Zalen Schaaf, hier in Leeuwarden, en sprak hem even daarvoor aan de telefoon. Op de een of andere manier is dat in ons archief niet meer terug te vinden, maar ik weet nog goed dat hij zich enorm kwaad maakte over de opmars van SUV’s, weetjewel, die veel te grote en veel te veel benzine slurpende auto’s. Kleurrijk type, ook om zijn kledingkeuze: lawaaierige bloezen van polyester vooral .

Dat lijkt me wel een leuke kledingtrend voor het komende festivalseizoen. Nu we het daar toch over hebben....

Jaja, het mag sneeuwen en hagelen en vriezen, maar desondanks wordt het festivalseizoen dit weekend geopend en wel met Grasnapolsky , in Scheemda. Wel onder dak, gelukkig, in die prachtige oude strokartonfabriek De Toekomst. Ik had het er even over met Thomas Azier, popster die actief is over de hele wereld en nu in Parijs woont, maar doodleuk afkomstig is uit Nijeberkoop. Hij heeft wel wat met zijn Noordelijke wortels, een van de redenen dat hij een speciaal project aangaat met het Noordpool Orkest van Groninger Reinout Douma . Op Grasnapolsky dus.