Muziekexpert Jacob Haagsma begon Eurosonic met een praatje en een buiteling op Popgala Noord

En, Jacob, ben je er een beetje klaar voor? Eurosonic Noorderslag, bedoel ik?

Nou, de kop is er al af wat mij betreft. Dinsdagavond hadden we immers Popgala Noord, in de Der Aa-kerk in Groningen - die ik overigens vooral ken van het whiskyfestival, maar dat terzijde. Daar werden verschillende prijzen uitgereikt en verder was het ook een feestje van het popcircuit in het Noorden. Ik mag dat wel, een beetje onder elkaar borrelen met onze knauwende accenten en Friese dan wel Nedersaksische tongval, alvorens de bands en bonzen uit alle hoeken van Europa de stad bevolken.

Die prijzen, zaten daar nog verrassingen bij?

De prijs voor Beste Talent ging naar Schau Schau, een band uit de kringen rond poppodium Vera die, hoorde ik, nog maar drie optredens achter de rug heeft. Geen wonder dat ik die niet kende. Dus daar zijn we mooi op tijd bij.

Dat de prijs voor Beste Artiest naar Joost ging verbaasde mij dan weer niks. Want van alle genomineerden - niet minder dan vijf; verder Katie Koss , Skroetbalg, Ginge en Orange Skyline - is hij de meest succesvolle. Als dat tenminste een maatstaf is.

Joost was natuurlijk dolblij met deze belangrijke prijs.

Dat was nou weer jammer, want Joost was er helemaal niet. Terwijl hij wel opdook op de Grote Friese Muziekborrel, anderhalve week eerder. Ook een prijzengala dus. Nu ja, uit die bekende foto met zijn pompeblêden-bermuda blijkt wel waar zijn loyaliteit ligt. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.

Dat zal wel. Waren er nog toespraken en zo?

De organisatie had niemand minder dan mij gevraagd om iets te zeggen over het popjaar 2022. Kennelijk omdat ze daar deze rubriek zo leuk vinden. Na ja, ik razend nerveus natuurlijk, maar ik heb me er doorheen geslagen en ben niet van het podium gejouwd. Mijn praatje was niet overal in die kerk, een akoestisch probleemgeval, te verstaan hoorde ik. Misschien maar goed ook.

Je bent te bescheiden, zo ken ik je anders niet. Was het verder wel gezellig?

Nou, ik maakte een dikke buiteling omdat ik backstage struikelde over de, ja, hoe heet zo’n ding, oprijbaan waarmee je kisten op wieltjes maar ook rolstoelen het podium op zou kunnen rijden. Ook met het oog op de prijs voor het beste inclusieve initiatief, die trouwens naar Club On-Beperkt in Emmen ging. Ironisch genoeg loop ik de komende dagen dus een beetje mank.

En verder raakte ik aan de praat met zangeres Tamar, o nee, je moet T A M A R zeggen. Die won vorig jaar de prijs voor beste talent en mocht ‘m dus dit jaar uitreiken. Pas gaandeweg kwamen we erachter dat we jaren overburen zijn geweest, in de Groninger Billitonstraat. Bizar niet? Ze had haar haar toen wel veel korter, dat zal het zijn geweest.

Nou gezellig. Wat zijn de plannen verder?

Straks eerst mijn bandje halen in de Oosterpoort. De conferentie gaat donderdag pas goed los, dus ga ik deze woensdagmiddag maar even kijken bij de opening van de Hipgnosis-tentoonstelling in het Groninger Museum, je weet wel, van die toegepast-surrealistische platenhoezen van Pink Floyd en Peter Gabriel en zo. En vanavond maar eens bandjes kijken.

Welke precies?

Ik laat me maar verrassen. Er zijn verscheidene lijstjes met tips in omloop, maar die moet ik nog even bekijken. Al is het wel zo dat het juist bij die getipte acts vaak erg druk is, maar als het goed is gaat mijn priority -bandje me redden.