Een lofzang van hoofdredacteur Gerard de Jong op de 'Bildtse Post' in zijn column. De krant die verdwijnt en waarvoor hij 21 jaar lang schreef

In ’n fierkant fan 3 bij 3 meter lope houtene latsys, soa dun as ’n potload, tussen ’t beton deur. Sij fongen ’t geweld fan de trillende Heidelberger-pers op. Feerderop loopt ’t inktkleurde beton wat ôf: der ston froeger de Johannisberger te swoegen.

Gerard de Jong

Gerard de Jong Foto: Niels Westra

Op de drukkerij, ’t kantoor fan de Bildtse Post , wort al desinnia niet meer echt drukt. De krant wort in Harlingen drukt, femilydrukwerk wort digitaal maakt. De tonnen met fet, spesjalistys ark, ontwikkelaar, de film- en plaatmakerij: ’t is in ‘t ferleden achterbleven. Maar de rook fan inkt en fet is nooit weggaan. Ik hoor in myn onthoud nag altyd de strak ritmys dreunende mesines. De loaden setletters fan doe mâge ferfongen weze deur enen en nullen in de cloud ; de magy fan ’t maken fan ’n krant, fan ’t maken fan ferhalen, is ’t selde bleven.