Oosterhuis maakte sinds de jaren zestig naam als dichter en bijbeluitlegger die de bijbelse boodschap van gerechtigheid op hedendaagse wijze probeerde te vertolken. Zijn werk had grote invloed op de vernieuwing van de liturgie in de Rooms-Katholieke Kerk. Hij werd in de jaren ’60 geschorst als priester nadat hij zich verzette tegen het verplichte celibaat.